poniedziałek, 20 czerwca 2011

Historia cz.2

Zapowiadany post dotyczący kontynuacji historii Pabianic. Zapraszam wszystkich do czytania.

W okresie I Rzeczypospolitej Pabianice nie były szczególnie dużą miejscowością. W swoim złotym okresie przypadającym na przełom XVI i XVII wieku miasto zamieszkiwało jedynie około 1100 mieszkańców. Mimo wszystko było to więcej osób niż znajdująca się w pobliżu Łódź.
Pabianice położone były przy trakcie biegnącym z Łęczycy do Krakowa i składały się z zabudowań drewnianych. Mieszkańcy trudnili się w większości uprawą ziemi. W tym okresie powstało jednak większość pabianickich zabytków czyli dwór obronny i kościół pod wezwaniem św. Mateusza. Możliwe że kiedyś w przyszłości opiszę je bardziej szczegółowo.

Co ciekawe, w mieście funkcjonowały cechy rzemieślników takich jak: kowale, rzeźnicy, piekarze, kołodzieje, sukiennicy, kuśnierze i szewcy. Nie było jednak takich usług jak matematyka korepetycje Pabianice

W kolejnych latach miasto zaczęło powoli niszczeć i cofać się w rozwoju. Dotykały je klęski żywiołowe takie jak epidemie i pożary oraz skutki wojennej zawieruchy. Pewne znaczenie miał tutaj fakt, że Pabianice nie posiadały murów miejskich, przez co były łatwym łupem dla oddziałów wojskowych . W I poł. XVIII wieku miasto było zamieszkane przez jedynie 300 osób.

Pabianice zaczęły ponownie się rozwijać kiedy przyłączono je do Królestwa Polskiego, czyli terytorium zależnego od Rosji. Zdecydowano, że na okolicznych terenach rozwijany będzie przemysł włókienniczy i sukienniczy. Wraz z rozwojem przemysłu do miasta zaczęli ściągać osadnicy. Z początku byli to mieszkańcy okolicznych wiosek, potem zaś osadnicy spoza Królestwa Polskiego. Byli oni zachęcanie do przybycia licznymi ulgami. Wtedy też powstało tak zwane Nowe Miasto. Największą firmą przemysłową działającą na terenie Pabianic była firma włókiennicza Krusche-Ender. Była ona czwartym zakładem włókienniczym w Polsce. Liczba ludności Pabianic rosła nieustaniie. W roku 1914, przed wybuchem I wojny światowej liczba mieszkańców wynosiła 48 000 osób. Pabianice były wtedy jednym z większych miast przemysłowych w Królestwie Polskim